இகவானவன் வெகுநாட்களாக ஓர் இருசக்கர வாகனம் வாங்கி இன்னபிற நகரத்து மாந்தர் போன்று, ஹெல்மெட் அணியாமலும் சாலை விதிகளை மதிக்காமலும் விரைய வேண்டுமென்று பேராவல் கொண்டிருந்தான். ஆனால் மனைவியாகப்பட்டவளோ முட்டுக்கட்டை போட்டால்கூடப் பரவாயில்லை, கையில் விறகுக் கட்டையையே தூக்கிக் காட்டினாள். “உங்களுக்கு வர்ற வருமானம் கைக்கும் வாய்க்குமே சரியா இருக்குது. (என்ன செய்ய.. அத்தனைப் பெரிய வாய் அவளுக்கு!) இதுல வண்டி வேற வாங்கி, அதுக்குப் பெட்ரோல் போடறேன்னு வேற எக்ஸ்ட்ரா செலவா..? பேசாம நடந்தும் பஸ்லயும் எப்பயும்போல போய்ட்டு இருங்க. நடக்கறது நல்ல எக்சர்சைஸ் தெரியுமோ..? ஷுகரே கிட்ட வராது.” என்றாள். இப்படியாகத்தானே நிராசையுடன் வாழ்ந்துவந்த இகவுக்கு, அது தீரும் ஒரு காலச்சதுரமும் வாய்த்தது.
இதைப் படித்தீர்களா?
52. மூப்பன் அதர்வனின் ஆசிரமத்தை நெருங்கியபோது உக்கிரமாகப் பனி பெய்யத் தொடங்கியிருந்தது. இரவு நடந்து வந்த வழியெல்லாம் பனிதான், குளிர்தான். ஆனால்...
52. ஒழுக்கம், உண்மை, அகிம்சை, உழைப்பு ஏப்ரல் 20 அன்று, காந்தி சென்னையிலிருக்கும் இந்திய ஊழியர் சங்கத்திற்கு வந்தார், அங்கு உருவாக்கப்பட்டிருந்த...
Add Comment